Warme lucht heeft een veel grotere capaciteit om vocht op te nemen dan koude lucht. Daarom vindt het drogen van fruit en groenten, hoe natuurlijk het ook is, het beste plaats bij temperaturen die warm zijn, maar lager dan de temperaturen die zouden leiden tot het koken van voedsel (gemiddeld tussen 40 en 60 graden). De warmtepomp is energetisch gezien een zeer voordelig systeem om warme lucht te produceren, maar het is het voordeligst wanneer er geen zeer hoog temperatuurverschil nodig is. In het geval van drogen, waar een temperatuur dicht bij 60 graden het proces optimaliseert door oxidatieve en enzymatische processen sterk te beperken, is de warmtepomp alleen vaak niet voldoende en is een extra verwarmingselement nodig. Bovendien is de warmtepomp een zeer duur apparaat, dat veel meer onderhoud vergt dan het elektrische verwarmingselement en kwetsbaarder is. Het kan alleen kosteneffectief zijn, tegen een veel hogere aankoopprijs ceteris paribus, voor bepaalde, zeer delicate producten die zeer lage droogtemperaturen vereisen, zelfs lager dan de omgevingstemperatuur. Er moet ook rekening mee worden gehouden dat zowel warmtepompdrogers met een ontvochtigingsproces, die werken bij temperaturen onder 20 graden of zelfs dicht bij nul, als algemeen alle drogers die geen kooktemperaturen bereiken (om ze te onderscheiden van industriële processen waarbij zelfs 100 graden wordt overschreden en het product in feite wordt gekookt) vaak "koude drogers" worden genoemd.

De werkelijke laadcapaciteit van een droger wordt door veel factoren beïnvloed. Het totale volume van de droogkamer, dat soms wordt genoemd, is misschien het minst belangrijk, omdat er maar heel weinig producten in verse toestand kunnen worden geladen door het volume gelijkmatig te vullen zonder preferentiële luchtpaden te creëren. Het is daarom beter om, zelfs in het geval van kruiden en medicinale planten, de mogelijkheid te hebben om de producten in dozen te plaatsen voor een betere en veiligere verdeling en een gelijkmatigere luchtdoorlaat. Aan de andere kant hebben alle andere producten zoals fruit, groenten, maar ook vlees en dergelijke grote oppervlakken nodig om een zo gelijkmatig en niet te dik mogelijke laag (plakjes, stukjes of puree) te verdelen. Het is dus veel belangrijker om het totale droogoppervlak te evalueren dan het volume. Maar oppervlakte en volume vertellen ons hoeveel we kunnen laden, niet hoeveel de droger aankan. Droogcapaciteit is in feite afhankelijk van vermogen en het vermogen om vocht te verwerken en af te voeren. Daarom is het belangrijk om de werking van het vermogen en de afvoer te begrijpen, anders kan de droger het moment van maximale vochtigheid, in de eerste uren van het proces, niet aan, waardoor het risico op schimmel en besmetting sterk toeneemt. Daarom hebben twee drogers in de Tauro catalogus met een gelijk volume en een gelijk oppervlak (B.Master Plus en P.Master Plus Twin) zulke verschillende capaciteiten. Bij champignons en aromatische kruiden is het vermogen voor beide voldoende en hangt de droogcapaciteit dus alleen af van het volume en het oppervlak; bij zwaardere, waterrijke producten zoals tomaten is te zien dat het dubbele vermogen en de afvoercapaciteit van het Twin model tot een veel hogere capaciteit leidt.

Het verbruik is afhankelijk van verschillende parameters en niet alleen van het te drogen product. Het is echter zeker zo dat hoe waterrijker een product is, hoe meer energie er nodig is om het te drogen, omdat water grote hoeveelheden energie nodig heeft om te verdampen. Een goed beheer van vochtige lucht, waarbij veel lucht wordt afgevoerd wanneer het product vers is en minder later, is zeker een goede basis voor het optimaliseren van het verbruik met behoud van een goed resultaat. Luchtrecirculatie, met de mogelijkheid om de vochtige lucht alleen af te voeren wanneer dat nodig is en in plaats daarvan de nog redelijk droge lucht in circulatie te houden, is het apparaat dat het meest bespaart. Andere warmteterugwinningssystemen (recuperatoren of warmtepompen met gesloten circuit) kunnen een nog beter rendement hebben, maar tegen veel hogere kosten en een veel complexere machine, ook wat betreft onderhoud.

Om het water van het oppervlak van de producten te laten verdampen, moet het worden opgevangen door droge bewegende lucht. Als ik de plakjes overlap, creëer ik een plug die alleen in veel langere tijd kan drogen, waardoor de goede kwaliteit van het drogen in gevaar komt. Het overlappen van de plakjes zonder ze goed te verdelen is een vergissing. Sommige soorten producten kunnen in meerdere lagen worden gedroogd (waardoor het oppervlak van de droger verdubbelt of soms zelfs verdrievoudigt) met behulp van speciale netten met antikleeflaag, op voorwaarde dat ze zo gestructureerd zijn dat er altijd een minimale luchtuitwisseling is.

Vochtige lucht ontvochtigen, al dan niet in circulatie houden, kan met behulp van een warmtepomp of andere systemen (bijv. met hygroscopische zouten). Dit zijn bijna altijd delicate en zeer dure systemen, die ook problemen met zich meebrengen die te maken hebben met het risico van besmetting en verspreiding van micro-organismen op de wisselaars waar de condensatie plaatsvindt (die daarom van roestvrij staal moeten worden gemaakt, en dus minder efficiënt dan aluminium exemplaren, en bijna dagelijks moeten worden ontsmet).

Koud drogen is een term die in verschillende contexten wordt gebruikt met vaak verschillende betekenissen. Hoewel er in wetenschappelijke en laboratoriumomgevingen zeker koude drogers zijn die werken bij temperaturen dicht bij nul, en voor sommige farmaceutische producten kan dit een voordeel zijn, is het ook zo dat in het algemeen, gezien de zeer lage efficiëntie van dergelijke koude lucht bij het absorberen van vocht, processen waarbij men werkt bij kamertemperatuur of binnen 40 graden ook als 'koud' worden beschouwd. Op dezelfde manier hebben 'drogen bij lage temperatuur' en 'drogen met hete lucht' vaak verschillende betekenissen. Zeker, in de industrie worden droogsystemen bij temperaturen van zelfs meer dan 100 graden gebruikt, en daarom kunnen al diegenen die indicatief tussen 40 en 60 graden werken als 'lagetemperatuurdrogers' worden beschouwd. Maar meer in het algemeen dan naar de temperatuur zou het zinvol zijn om naar het resultaat te kijken. Een lagere temperatuur leidt niet altijd tot een beter resultaat, in feite is door een hogere enzymactiviteit vaak het tegenovergestelde waar! Bij Tauro hebben we honderden verschillende producten gedroogd, waarbij we niet alleen feedback hebben gekregen van de vele professionals, maar ook van de tienduizenden klanten die onze drogers voor huishoudelijk gebruik gebruiken.